Poszukujemy obrazu Matki Bożej Bolesnej z siedmioma mieczami. Z odwrocia ołtarza lewego Serca Jezusowego.  Zaginął w latach 70- 80. Jeśli ma ktoś z Wietrznian zdjęcia  lub informacje na temat tego obrazu  – prosimy o kontakt. Gdyby ktoś miał informacje na temat jego obecnego pochodzenia – prosimy  również  o kontakt, Gdyby ktoś był świadkiem spalenia lub zniszczenia tej grafiki, prosimy o kontakt mailowy lub telefoniczny.

List Biskupa St. Jamrozka po wizytacji parafii Wietrzno

kliknij w tekst PART poniżej

PART_1637129742499

PART_1637129745817

 Wskazania pastoralne Metropolity Przemyskiego na Wielki Tydzień i Triduum Paschalne 2021r.

kliknij na tekst wyżej *

 

Czwartek, 25 marca 2021       ks. Krzysztof Rzepka      Archidiecezja przemyska

Przemyśl, 25 marca 2021 r.

Wskazania pastoralne na Wielki Tydzień i Triduum Paschalne 2021
dla duchowieństwa i wiernych Archidiecezji Przemyskiej.

Wstęp

1. Szczególne wyrazy pobożności i formy kultu liturgicznego praktykowane w naszym kraju w czasie świąt paschalnych (jak np. procesje, kaplica adoracji – ciemnica, Grób Pański czy błogosławieństwo pokarmów), powinny być celebrowane przy odpowiedniej staranności, z zachowaniem środków ostrożności i przepisów sanitarnych (obowiązek zakrywania nosa i ust; wewnątrz kościołów i kaplic max. 1 osoba na 20 m² przy zachowaniu odległości min. 1,5 m).

2. Jeśli zachowuje się tradycyjne procesje Wielkiego Tygodnia (procesja z palmami oraz procesja rezurekcyjna), powinny one w tym czasie odbywać się w formie skromniejszej, np. z udziałem celebransa i asysty, tak aby wierni mogli pozostać na swoich miejscach, przy zachowaniu odstępów przewidzianych przepisami sanitarnymi.

I. Zasady dotyczące wspólnot kapłańskich, zakonnych oraz kapłanów w izolacji

3. Zezwala się wspólnotom zakonnym na celebracje Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, Liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek i Wigilii Paschalnej we własnych kaplicach w pełniejszym wymiarze, jeśli nie biorą w nich udziału osoby z zewnątrz. Jeśli warunki na to pozwalają, w tych wspólnotach może odbyć się pełna liturgia, ponieważ obostrzenia co do liczby uczestników, dystansu między osobami i inne nie dotyczą mieszkańców jednego domu.

4. Kapłani poddający się izolacji lub kwarantannie, po złożeniu prośby i otrzymaniu zgody od Metropolity Przemyskiego, mogą sprawować Eucharystię poza miejscem świętym, w godnym miejscu. Nie ma możliwości samodzielnego sprawowania bez udziału wiernych Liturgii Męki Pańskiej i Wigilii Paschalnej. Kapłanom będącym w izolacji pozostaje w tych wypadkach duchowa łączność drogą transmisji i duchowa Komunia (jeśli nie otrzymują Komunii chorych w Wielki Piątek lub Wiatyku w Wielką Sobotę). Osoby duchowne nie mogące uczestniczyć w Liturgii Męki Pańskiej są objęte obowiązkiem odmówienia Nieszporów, a ci, którzy nie mogą uczestniczyć w Wigilii Paschalnej mają obowiązek odmówienia sobotniej Komplety oraz Godziny czytań Niedzieli Wielkanocnej. Z tych godzin zwolnieni są jedynie ci, którzy uczestniczą w Liturgii Męki Pańskiej i Wigilii Paschalnej, uczestnictwo zaś powinno być tutaj rozumiane dosłownie i nie oznacza łączności duchowej przez media.

II. Niedziela Palmowa

5. W Niedzielę Palmową zaleca się, aby „upamiętnienie wjazdu Pana do Jerozolimy” celebrować w drugiej,

uproszczonej formie przewidzianej w polskiej edycji Mszału Rzymskiego.

6. Istnieje wówczas możliwość procesyjnego przejścia z palmami od drzwi kościoła do prezbiterium kapłana i asysty z reprezentacją wiernych.

III. Msza Krzyżma

7. W Wielki Czwartek o godz. 10.00 w Bazylice Archikatedralnej w Przemyślu będzie miała miejsce celebracja Mszy Krzyżma z błogosławieństwem olejów św. i poświęceniem Krzyżma. Wezmą w niej udział księża dziekani (lub ich przedstawiciele). Obecni kapłani w imieniu całego duchowieństwa odnowią przyrzeczenia kapłańskie. Eucharystia będzie transmitowana przez Radio FARA. Zachęca się całe prezbiterium Archidiecezji Przemyskiej do duchowej łączności z celebracją w Archikatedrze.

8. Po zakończonej Mszy Krzyżma w zakrystii Bazyliki Archikatedralnej będzie można odebrać oleje święte.

9. Po odbiorze nowych olejów po Mszy Krzyżma, kapłani powinni spalić stare oleje. Przypominamy, że w razie konieczności, każdy kapłan może, jak zwykle, jednorazowo poświęcić olej chorych, jednak tylko w czasie sprawowania sakramentu; pozostałego oleju nie wolno przechowywać, lecz należy spalić (Obrzędy chorych, nr 21b).

IV. Msza Wieczerzy Pańskiej

10. W okresie pandemii, w tym dniu kapłanom wyjątkowo zezwala się na odprawienie Mszy Świętej bez udziału ludu, jeśli zachodzi taka konieczność.

11. Obrzęd obmycia nóg, który zawsze jest opcjonalny, należy w tym roku pominąć.

V. Wielki Piątek Męki Pańskiej

12. Liturgię Męki Pańskiej sprawuje się jak zwykle, według schematu podanego w Mszale Rzymskim, uwzględniając następujące wskazania wynikające z panującej epidemii:

• W modlitwie powszechnej, po wezwaniu 9, należy dołączyć wezwanie wraz z oracją końcową, zatwierdzone dla Polski przez Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów w 2020 roku (do pobrania poniżej).
• Zalecana jest pierwsza forma wniesienia Krzyża i odsłonięcie jego ramion w prezbiterium.
• Podczas Adoracji Krzyża, tylko przewodniczący liturgii może dokonać oddania czci przez pocałunek. Pozostali adorują Krzyż przez podejście i przyklęknięcie lub skłon, z zachowaniem odpowiedniej odległości między uczestnikami.
• Jeśli celebracja jest transmitowana, to z myślą o osobach łączących się z domów, celebrans na zakończenie adoracji powinien podnieść Krzyż i trzymać go tak przez pewien czas w milczeniu, aby wierni mogli oddać duchowo cześć Krzyżowi.
• Należy pozostawić Krzyż i świece w prezbiterium, aby wierni mogli adorować Krzyż z właściwej odległości.

VI. Wielka Sobota

13. Tradycyjne błogosławieństwo pokarmów może się odbywać z zachowaniem reżimu sanitarnego.

VII. Wigilia Paschalna

14. W przygotowaniu Wigilii Paschalnej należy uwzględnić następujące ograniczenia:

• Liturgia może zacząć się na zewnątrz lub wewnątrz kościoła, z udziałem celebransa i asysty. Wierni pozostają na wcześniej zajętych miejscach.
• Poświęcenie wody i pokropienie można pominąć, jeśli jest to konieczne lub wskazane dla bezpieczeństwa sanitarnego.

15. W liturgii chrzcielnej zawsze należy zachować odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych.

VIII. Niedziela Zmartwychwstania

16. W Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, przed pierwszą Mszą świętą poranną może odbyć się skromna procesja rezurekcyjna, z zachowaniem przepisów Mszału i pod warunkiem przestrzegania przepisów i ograniczeń dotyczących liczby i dystansu wiernych.

IX. Wskazania odnośnie do wiernych pozostających w domach

17. W okresie ograniczeń, wielką wagę ma duchowa łączność z celebracjami transmitowanymi za pośrednictwem środków społecznego przekazu, która, chociaż nie jest uczestnictwem w pełnym tego słowa znaczeniu, posiada wielką wartość. Zachęca się osoby łączące się w ten sposób z celebracjami, aby w swoich domach zachować uroczysty charakter tego wydarzenia.

18. Szczególnym wyrazem łączności z Kościołem jest praktyka Komunii duchowej, do której zachęca się wszystkich, którzy nie mogą przystąpić do Komunii sakramentalnej. Akt Komunii duchowej wymaga stanu łaski uświęcającej. Chociaż modlitwa odmawiana przy akcie Komunii duchowej może być dobrana zgodnie z pobożnością wiernych, to Kościół przewidział do aktu Komunii duchowej dołączenie modlitwy „Duszo Chrystusowa” i związał z nią odpust cząstkowy (Wykaz odpustów, nad. 7, s. 56).

X. Modlitwa w intencji chorych i służby zdrowia

19. Zachęcam do modlitwy w intencji chorych, cierpiących z powodu pandemii, ich bliskich, lekarzy, pielęgniarek i wszystkich pracownikach służby zdrowia.

✠ Adam Szal
Metropolita Przemyski

ks. Bartosz Rajnowski
Kanclerz Kurii

Oczekiwana książka

Oczekiwana książka – monografia o Wietrznie – ukaże się w czasie
Adwentu przed Świętami Bożego Narodzenia, jest już w drukarni i trwa
proces drukowania tej historii naszej miejscowości i parafii. Zapraszamy
do zapisywania się na ta pozycję książkową, a później do odkrywania
tejże książki i wielkiej historii Wietrzna, parafii i miejscowości …
Z zakończenia: „Niech historia będzie naszą nauczycielką, bo ten kto
szanuje dzieje ojczyste, będzie mądry Bożą mądrością, będzie darem dla
innych i wskaże jak iść, jak wędrować w dzisiejszym świecie, by
pozostawić po sobie dobry ślad. Życie dziś jest tkane wielu rożnymi
śladami, ale z tych wielu śladów najdłużej pozostaje tylko dobroć i poezja:
tak pisał kiedyś Cyprian Kamil Norwid, nasz wielki, polski romantyk. Te
jego słowa niech i nam pozwolą zachować w pamięci dzieje naszej „Małej
Ojczyzny”, by potem zatroszczyć się o tą wielką ojczyznę, o Polskę”.
Ks. Ireneusz Wójcik

Zarządzenie ks.Abp

Zarządzenie ks. Arcybiskupa
Adama Szala
Przemyśl, 24 października 2020 r.
W związku ze zbliżającą się uroczystością Wszystkich Świętych i Wspomnieniem
wszystkich wiernych zmarłych, które w tym roku przeżywać będziemy
w specyficznych warunkach obostrzeń sanitarnych i okresie dużego wzrostu
zachorowań na COVID-19, kieruję do kapłanów oraz wiernych przebywających
na terenie Archidiecezji Przemyskiej poniższe zalecenia:
1. Listopad jest szczególnym okresem modlitewnej pamięci o zmarłych, nawiedzania
cmentarzy i czasem zyskiwania odpustów.
W związku z pandemią Covid-19, Penitencjaria Apostolska, chcąc zapewnić
bezpieczeństwo wiernych w czasie epidemii, określiła nowe możliwości zyskiwania
odpustu zupełnego dla osób nawiedzających cmentarz i modlących się za zmarłych.
Odpust zupełny można zyskać nie tylko w dniach od 1 do 8 listopada, ale także
w inne osiem dni listopada. Dni te, dowolnie wybrane przez poszczególnych
wiernych, mogą być od siebie oddzielone. Również odpust zupełny związany z dniem
2 listopada, wspomnieniem wszystkich wiernych zmarłych, dla tych, którzy pobożnie
nawiedzają kaplicę lub cmentarz i odmawiają tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”,
może być przeniesiony na inny dzień listopada, dowolnie wybrany
przez poszczególnych wiernych. Osoby starsze, chore i ci wszyscy,
którzy z poważnych powodów nie mogą opuścić
domu, na przykład ze względu na ograniczenia gromadzenia się licznych wiernych
w miejscach świętych, będą mogli uzyskać odpust zupełny, jeśli tylko będą się łączyć
duchowo z wiernymi, którzy pobożnie nawiedzają miejsca święte oraz jeśli wykluczą
wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu i mają intencję – kiedy
to tylko będzie możliwe – spełnić trzy zwyczajne warunki (spowiedź sakramentalna,
Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego). Te osoby, aby
uzyskać odpust zupełny powinny odmówić pobożnie modlitwy za zmarłych
przed obrazem Pana Jezusa lub Najświętszej Maryi Panny (na przykład jutrznię
i nieszpory z oficjum Liturgii godzin za zmarłych, Różaniec, Koronkę do Bożego
Miłosierdzia i inne modlitwy za zmarłych bliskich ich sercu); podjąć medytacyjną
lekturę jednego z fragmentów Ewangelii z liturgii za zmarłych lub też wypełnić
uczynki miłosierdzia poprzez ofiarowanie Bogu swoich cierpień.
(więcej: episkopat.pl)
2. Wobec powyższego, należy stworzyć wiernym okazję do skorzystania
z sakramentu pokuty. W związku z pandemią oraz w zależności od ilości wiernych
w parafii, zasadniczo nie należy organizować spowiedzi świętej tylko w jednym dniu,
lecz umożliwić wiernym skorzystanie z sakramentu pokuty w różnych dniach.
W ogłoszeniach parafialnych należy podać godziny dyżurów w konfesjonale.
3. Zgodnie z przepisami liturgicznymi, 2 listopada możliwa jest trynacja,
z uwzględnieniem wyznaczonych na Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych
intencji podawanych dla Kościoła powszechnego.
4. Tam, gdzie to będzie potrzebne, należy rozważyć możliwość udzielania wiernym
Komunii Świętej w różnych porach dnia, poza Mszą św. W tym celu obrzęd
udzielenia Komunii Świętej można połączyć z modlitwą za zmarłych (różaniec,
koronka do Miłosierdzia Bożego) lub nabożeństwem eucharystycznym, podczas
których wierni będą mogli uzyskać przepisane odpusty.
5. W parafiach, gdzie jest zwyczaj celebrowania Mszy św. na cmentarzu, można go
zachować. W kaplicy cmentarnej obowiązują te same zasady, co w kościołach
i dotyczą zarówno ilości wiernych, jak i obowiązku zasłaniania ust i nosa. Osoby
przebywające poza kaplicą muszą ponadto zachować co najmniej 1,5-metrowy
odstęp od siebie. Mimo, iż nie wyznaczono limitu osób na cmentarzach (chyba,
że późniejsze zarządzenia sanitarne stanowić będą inaczej), pamiętajmy,
że wszystkich obowiązują zalecenia sanitarne, a ich przestrzeganie niech będzie
wyrazem naszej troski o siebie nawzajem i praktyczną realizacją przykazania miłości
siebie i bliźniego.
6. Podobnie należy potraktować przewidziane na te dni nabożeństwa, które
zwyczajowo odbywały się na cmentarzu. Wobec obowiązujących przepisów
dotyczących zgromadzeń, należy odwołać procesję z kościoła na cmentarz. Jednakże
modlitwa za zmarłych na cmentarzu może przybrać formę procesji celebransa
i asysty liturgicznej po terenie cmentarza. Zachęcam, by w tym czasie wierni
modlili się przy grobach swoich bliskich. Proszę zadbać o odpowiednie nagłośnienie
na cmentarzu.
7. Proszę, by odwiedzanie grobów swoich bliskich rozłożyć na cały listopad i dni go
poprzedzające.
8. Należy brać pod uwagę bieżące aktualizacje przepisów i obostrzeń sanitarnych,
z uwzględnieniem daty obowiązywania podawanej przez Rozporządzenia Rady
Ministrów.
Polecając modlitwie Miłosiernemu Bogu zmarłych Księży Biskupów, Kapłanów
oraz Wiernych naszej Archidiecezji, wszystkim z serca błogosławię
✠ Adam Szal
Metropolita Przemyski

Wietrzno

KEP-wskazania-I Komunia 2020

 Wskazania Konferencji Episkopatu Polski

dotyczące przygotowania dzieci do przyjęcia i przeżywania

sakramentu pokuty i pojednania oraz Pierwszej Komunii Świętej

Wstęp

1. Niniejszy dokument zawiera podstawowe wskazania dotyczące przygotowania i przeżywania sakramentów: pokuty i pojednania oraz Eucharystii, ze szczególnym uwzględnieniem przystąpienia do tych sakramentów po raz pierwszy w życiu w każdej parafii w Polsce, przy zachowaniu praw biskupów diecezjalnych.

I. Wprowadzenie teologiczne

2. Eucharystia jest źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego (KK 11), streszczeniem i podsumowaniem całej naszej wiary (KKK 1327). W Najświętszej Eucharystii zawiera się całe duchowe dobro Kościoła, sam Jezus Chrystus, Jego trwała Obecność (KKK 1324).

3. Msza święta jest równocześnie i nierozdzielnie dziękczynieniem i uwielbieniem Boga Ojca, Ofiarą Chrystusa, dokonaną na Krzyżu, antycypowaną w Wieczerniku i dopełnioną w Zmartwychwstaniu – i świętą ucztą Komunii w Ciele i Krwi Pana (KKK 1358).

4. W centrum celebracji Eucharystii znajdują się chleb i wino, które przez słowa Chrystusa i wezwanie Ducha Świętego stają się Ciałem i Krwią Chrystusa (KKK 1333).

5. Owocem Komunii Świętej jest pogłębienie zjednoczenia z Chrystusem i między ludźmi. Komunia Święta podtrzymuje, pogłębia i odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie świętym (KKK 1391-1392).

6. Eucharystia, przez umocnienie miłości i przyjaźni z Bogiem, gładzi grzechy powszednie i zachowuje od przyszłych grzechów śmiertelnych (KKK 1394-1395).

7. Chrystus kieruje do swoich uczniów usilne zaproszenie, aby przyjmowali Go w sakramencie Eucharystii: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie” (J 6, 53) (KKK 1384).

8. Udział w uczcie eucharystycznej wymaga czystego serca, wolności od grzechu ciężkiego, dlatego Kościół nie zezwala na dopuszczenie dziecka do Pierwszej Komunii Świętej bez uprzedniej sakramentalnej spowiedzi (Dekret „Quam singulari” Świętej Kongregacji Sakramentów o wieku, w którym należy dopuszczać dzieci do Pierwszej Komunii Świętej).

9. Sakrament pokuty i pojednania obejmuje dwa istotne elementy: z jednej strony akty penitenta, który nawraca się pod działaniem Ducha Świętego, a mianowicie: żal, wyznanie grzechów i zadośćuczynienie, a z drugiej strony działanie Boże za pośrednictwem Kościoła (KKK 1448).

10. Sakrament pokuty i pojednania przynosi przebaczenie grzechów przez Boga, a także pojednanie z Kościołem (KKK 1440).

11. U tych, którzy przyjmują sakrament pokuty z sercem skruszonym i z duchowym nastawieniem, nastają spokój sumienia i pogoda ducha (KKK 1468).

II. Wprowadzenie pastoralne

12. Przygotowanie dzieci do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii ma na celu doprowadzenie dziecka do świadomego i osobistego spotkania z kochającym i przebaczającym Chrystusem oraz zjednoczenia z Nim w Komunii Świętej. Celem formacji jest także głębsze wprowadzenie dziecka we wspólnotę Kościoła przez doświadczenie wspólnoty wiary i miłości we wspólnocie parafialnej.

13. Przygotowanie oraz przeżywanie pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej obejmuje następujące etapy:

    1. przygotowanie dalsze, które rozpoczyna się w okresie wczesnego dzieciństwa i polega na wychowaniu religijnym w rodzinie, regularnym uczestniczeniu w niedzielnej i świątecznej Mszy świętej, a następnie na uczęszczaniu na lekcje religii (katechezę) w szkole;

    2. przygotowanie bliższe polegające na udziale dziecka w nauczaniu religii (katechezie szkolnej) oraz w katechezie parafialnej przewidzianej na I i II klasę szkoły podstawowej, stanowiącej wprowadzenie do katechezy sakramentalnej;

    3. przygotowanie bezpośrednie dokonuje się w klasie III i polega w dalszym ciągu na udziale w nauczaniu religii (katechezie szkolnej) oraz w parafialnej katechezie sakramentalnej. Przygotowanie to powinno mieć przede wszystkim charakter duchowy zmierzający do zdobycia osobistego doświadczenia religijnego i włączenia się we wspólnotę wierzących. Istotą tego przygotowania jest pogłębienie wiary w realną obecność Jezusa w Komunii Świętej i wzbudzenie pragnienia jej przyjmowania.

14. Po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej następuje roczny etap, którego celem jest pogłębienie mistagogiczne, czyli głębsze wprowadzenie w przeżywanie sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Odbywa się ono w klasie IV i jest zwieńczone przeżyciem rocznicy Pierwszej Komunii Świętej.

15. Po przyjęciu tych sakramentów rodzice, duszpasterze i katecheci, a także rodzice chrzestni, rodzeństwo i dziadkowie powinni troszczyć się o pogłębianie życia sakramentalnego dzieci przez udział w niedzielnej Mszy świętej oraz regularnej spowiedzi (głównie praktykę pierwszych piątków miesiąca) i Komunii Świętej.

16. W każdej parafii należy uroczyście obchodzić rocznicę Pierwszej Komunii Świętej jako uwielbienie i dziękczynienie za sakrament pokuty i pojednania oraz Komunię Świętą, co ma stanowić impuls do dalszego rozwoju i pogłębiania życia sakramentalnego.

17. Po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej konieczne jest kontynuowanie formacji chrześcijańskiej poprzez systematyczne uczestnictwo w lekcjach religii i pogłębianie znajomości wiary katolickiej.

18. Pogłębianiu więzi z Chrystusem zapoczątkowanej w dniu Pierwszej Komunii Świętej służy również stała, pozasakramentalna i systematyczna katecheza parafialna dzieci. Nie może ona powtarzać treści i metod nauczania religii w szkole, ale skupiać się na pogłębianiu osobistej wiary i przynależności do Kościoła.

19. W celu głębszej formacji chrześcijańskiej warto zaprosić dzieci do włączenia się w grupy parafialne działające przy parafii, takie jak np.: Eucharystyczny Ruch Młodych, Oaza Dzieci Bożych, Dziewczęca Służba Maryjna, Papieskie Dzieła Misyjne, służba liturgiczna, czy schola muzyczna.

20. Przygotowanie dzieci do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii powinno odbywać się w ścisłej współpracy duszpasterzy i katechetów z rodzicami. Za najważniejsze zadania rodziców w tym przygotowaniu należ uznać: wspólną modlitwę rodziców z dzieckiem i za dziecko, systematyczne uczestnictwo wraz z dzieckiem w niedzielnej i świątecznej Mszy świętej, kierowanie się w życiu codziennym zasadami Dekalogu, rozmowy z dzieckiem na tematy podejmowane podczas katechez, pomoc w opanowaniu podstawowych modlitw i zrozumieniu niezbędnych treści związanych z sakramentem pokuty i Eucharystii, pomoc dziecku w rozwoju moralnym, codzienne świadectwo życia z wiary, wychowywanie do życia w prawdzie i miłości.

III. Wskazania organizacyjne

21. Przyjęcie Pierwszej Komunii Świętej odbywa się na zakończenie III klasy szkoły podstawowej, tj. około 10. roku życia dziecka. Jednocześnie należy szanować lokalne tradycje tzw. wczesnej Komunii Świętej. Szczegółowe regulacje w tej sprawie wydaje biskup diecezjalny. W takim wypadku główną rolę w przygotowaniu dzieci do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii pełnią rodzice, którzy powinni pozostawać w ścisłej współpracy z katechetą i duszpasterzem miejsca zamieszkania dziecka.

22. Uprzywilejowanym środowiskiem przygotowania bezpośredniego do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii jest parafia zamieszkania dziecka, a nie parafia, na terenie której znajduje się szkoła. W uzasadnionych sytuacjach przystąpienie do tych sakramentów jest możliwe poza parafią zamieszkania na podstawie zaświadczenia o odbyciu stosownego przygotowania. Niezbędne ustalenia w tym względzie należy poczynić jak najszybciej po rozpoczęciu przygotowania.

23. Warunkiem rozpoczęcia przygotowania dzieci do tych sakramentów jest złożenie przez rodziców (opiekunów) deklaracji uczestnictwa w przygotowaniu do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Formularz deklaracji przygotowuje parafia, a powinien on zawierać niezbędne dane osobowe oraz zasady związane z przygotowaniem zarówno dzieci, jak i ich rodziców. Ważną sprawą jest, by przy zgłoszeniu dziecka proboszcz przeprowadził duszpasterską rozmowę z jego rodzicami.

24. Wraz z deklaracją rodzice (opiekunowie) składają świadectwo chrztu świętego dziecka, jeśli było ono ochrzczone poza parafią, w której ma przyjąć pierwszą Komunię Świętą.

25. Koniecznym warunkiem uczestnictwa w parafialnym przygotowaniu do Pierwszej Spowiedzi i Komunii Świętej jest uczęszczanie na lekcje religii w szkole. Odpowiedzialni za formację parafialną powinni się zatem upewnić, że ten warunek został spełniony.

26. Katecheza parafialna przygotowująca do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii powinna mieć charakter duchowy. Dziecko powinno systematycznie uczestniczyć w niedzielnej Mszy świętej oraz nabożeństwach związanych z rokiem liturgicznym (różaniec, Droga Krzyżowa, nabożeństwa majowe itp.) oraz w spotkaniach tematycznych. Minimalna liczba spotkań, jakie powinny odbywać się podczas katechezy parafialnej stanowiącej przygotowanie do tych sakramentów powinna wynosić – zgodnie z Programem nauczania religii z 2018 roku – 24 (w każdej klasie po 8 spotkań).

27. W przypadku szczególnych okoliczności, jak np. wiek dziecka, niepełnosprawności, trudności rozwojowe, zaniedbanie wychowawcze itp., katecheta oraz duszpasterz winni roztropnie i indywidualnie potraktować sprawę jego przygotowania. Należy unikać formalizmu i rygoryzmu duszpasterskiego.

28. W sytuacji, gdy dziecko mieszka z rodzicami za granicą, a rodzice wyrażają wolę, aby przyjęło ono pierwszą Komunię Świętą w Polsce, rodzice wraz z dzieckiem powinni:

1. zgłosić się do parafii za granicą, do której przynależą, z prośbą o przygotowanie ich dziecka do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej z zaznaczeniem, że te sakramenty zostaną przyjęte w Polsce. Po zakończonym przygotowaniu proboszcz (bądź rektor misji) sporządza dokument poświadczający przygotowanie i gotowość dziecka do przyjęcia tych sakramentów, który należy przedstawić w parafii w Polsce.

2. zgłosić się do parafii w Polsce, najlepiej w roku szkolnym poprzedzającym rok, w którym odbędzie się pierwsza Komunia Święta, w celu zapisania dziecka, z zaznaczeniem, że przygotowanie dziecka będzie miało miejsce za granicą.

3. odnośnie do szczegółów związanych z uroczystością Pierwszej Komunii Świętej należy dostosować się do zasad i warunków ustalonych w parafii udzielania sakramentów.

29. Jeżeli przygotowanie dziecka nie jest możliwe w parafii za granicą, jego warunki i zasady określa proboszcz parafii, w której ma nastąpić przyjęcie sakramentów.

30. Przy podejmowaniu decyzji o przystąpieniu dziecka do pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej proboszcz:

    1. zasięga opinii prowadzących przygotowanie w parafii i w szkole,

    2. bierze pod uwagę systematyczny udział w katechezie parafialnej, szkolnej oraz uczestnictwa w niedzielnej Mszy świętej i innych nabożeństwach.

31. Najważniejsze kryteria dotyczące dyspozycji rodziców i dziecka do przyjęcia Pierwszej Komunii Świętej są następujące:

1. dziecko jest ochrzczone i czynnie należy do wspólnoty Kościoła katolickiego. W przypadku, gdy dziecko nie jest jeszcze ochrzczone, należy udzielić mu tego sakramentu po uprzednim przygotowaniu,

2. wiara w obecność Pana Jezusa w Komunii Świętej,

3. osobiste pragnienie przyjmowania Pana Jezusa w Komunii Świętej,

4. rozeznanie co do istoty grzechów oraz cnót chrześcijańskich,

5. pragnienie uzyskania przebaczenia swoich grzechów i osiągania chrześcijańskich cnót,

6. przystąpienie do sakramentalnej spowiedzi.

32. Dniem Pierwszej Komunii Świętej ma być zasadniczo niedziela, pamiątka dnia zmartwychwstania Chrystusa, najstarszy i pierwszy dzień świąteczny Kościoła, podstawa i rdzeń całego roku liturgicznego (Konstytucja o Liturgii, 106). Niewłaściwą praktyką jest organizowanie Pierwszej Komunii Świętej w Wielki Czwartek czy w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.

33. W praktyce duszpasterskiej należy zachęcać dzieci i rodziców do uczestnictwa w nabożeństwach tzw. Białego Tygodnia, bądź też innych dobrych praktykach wypracowanych w diecezji, (np. Białe Niedziele), w których – z natury rzeczy – teksty modlitw i homilii, jak też cała atmosfera tych spotkań, mają pogłębiać i umacniać duchowe owoce rozpoczętego życia eucharystycznego.

34. W parafii powinna znajdować się specjalna księga, w której zapisuje się imiona i nazwiska dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej.

35. Warto upowszechniać praktykę ujednoliconego stroju dla dzieci pierwszokomunijnych. Powinien on odpowiadać powadze uroczystości, aby nie koncentrować uwagi na ubiorze. Nie może on tworzyć dyskomfortu wśród dzieci i rodziców.

36. Uznając zwyczaj obdarowywania dzieci prezentami, należy jak najwcześniej uświadamiać im istotę Komunii Świętej, źródło prawdziwej radości, jakim jest przyjęcie Pana Jezusa. Należy dołożyć starań, by kwestie materialne nie przysłoniły wartości duchowych oraz istoty przeżywanej uroczystości.

37. Przyjęcia z okazji Pierwszej Komunii Świętej powinny być poprzedzone i zakończone wspólną modlitwą. Powinny one odbywać się bez alkoholu.

38. Rodzice i chrzestni powinni zaangażować się w liturgię Mszy świętej, podczas której udzielana jest Pierwsza Komunia Święta. Ze względu na znaczenie Słowa Bożego dobrą praktyką jest odczytywanie tekstów liturgii słowa przez przedstawicieli rodziców. Dzieciom natomiast można powierzać inne funkcje, jak np. śpiew czy procesja z darami.

39. W sytuacji, gdy rodzice nie mogą wraz z dziećmi przystąpić do Komunii Świętej, należy kierować się roztropnością duszpasterską. Warto podjąć wobec nich duszpasterskie towarzyszenie w takich okolicznościach wspólnego życia.

IV. Wskazania dotyczące treści

40. Celem spotkań w klasach pierwszej i drugiej jest przede wszystkim ukazanie piękna chrześcijaństwa, pogłębienie najważniejszych prawd wiary oraz położenie akcentu na modlitwę i liturgię jako dziękczynienie Bogu za zbawcze wydarzenia. Dzieci powinny zapoznać się także z wystrojem kościoła oraz pieśniami w różnych okresach liturgicznych.

41. W trzeciej klasie należy skoncentrować się bezpośrednio na sakramentach pokuty i pojednania oraz Eucharystii. Należy omówić istotę tych sakramentów, obrzędy oraz ich znaczenie egzystencjalne. Jest to także czas na omówienie szczegółowych zagadnień dotyczących przebiegu dnia pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej.

42. Po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej należy umożliwić dzieciom i ich rodzicom przeżycie tzw. Białego Tygodnia, bądź kilka tzw. Białych Niedziel. Warto zaprosić dzieci i rodziców na spotkanie o charakterze dziękczynnym za dar spowiedzi i Komunii Świętej, które mogłoby odbyć się np. w czerwcu oraz motywującym do dalszych systematycznych spotkań z Chrystusem i wspólnotą Kościoła. Cenną praktyką jest organizowanie po Pierwszej Komunii Świętej pielgrzymek do miejsc świętych.

43. Podczas spotkań w klasie czwartej, których − zgodnie z Programem nauczania religii − powinno być również osiem, należy wdrażać dzieci do praktykowania pierwszych piątków miesiąca, a także do regularnego przystępowania do spowiedzi i Komunii Świętej.

44. Pod koniec klasy IV należy przeprowadzić spotkanie przygotowujące do rocznicy Pierwszej Komunii Świętej.

V. Wskazania dotyczące form i metod

45. W przygotowaniu dziecka do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii bardzo ważny jest aspekt przeżyciowy, dlatego podczas spotkań powinna panować atmosfera pełna życzliwości i radości.

46. Każde spotkanie formacyjne w parafii powinno składać się z dwóch części. Pierwsza z nich w ciekawy i angażujący sposób powinna przypominać wskazane wyżej treści, a druga dawać możliwość ich przeżycia przez modlitwę, zaangażowanie w liturgię, śpiew itp. Powinno to służyć doświadczeniu wspólnoty wiary i modlitwy.

47. Spotkania dla dzieci powinny odbywać się w małych grupach formacyjnych. Liczba uczestników nie powinna przekraczać 12 osób.

48. Spotkania w grupach mogą prowadzić kapłani, osoby konsekrowane, katecheci świeccy lub animatorzy ruchów i stowarzyszeń katolickich. Osoby te powinny posiadać predyspozycje do pracy z dziećmi.

49. Wśród metod nauczania katechetycznego nie może zabraknąć memoryzacji, bowiem katecheza jest częścią tej „pamięci” Kościoła, która zachowuje wśród nas żywą obecność Chrystusa. Przedmiotem zapamiętywania winny być formuły modlitewne oraz syntetyczne ujęcia formuł wiary. Należy jednak pamiętać, że memoryzacja, która jest ważna i potrzebna, powinna mieć miejsce przede wszystkim w szkole i nie może wyprzeć innych metod katechezy (Por. Polskie Dyrektorium Katechetyczne, 26).

50. W przygotowaniu parafialnym do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii chodzi nie tylko o przekaz wiedzy, ale przede wszystkim o doświadczenie przez dzieci osobistej relacji z Bogiem, a także o udział w radosnej wspólnocie wierzących.

51. Dla katechezy parafialnej odpowiednie są metody aktywizujące, a zwłaszcza przeżyciowe, biblijne i liturgiczne ze szczególnym uwzględnieniem celebracji pokutnych według „Obrzędów sakramentów pokuty”.

52. W trakcie przygotowania do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii warto przygotować tematyczne celebracje Słowa Bożego lub Mszę świętą w małych grupach zgodnie z zaleceniami „Dyrektorium o Mszach świętych z udziałem dzieci”.

VI. Formacja rodziców

53. W przygotowaniu do sakramentu pokuty i pojednania oraz Eucharystii konieczne jest objęcie formacją rodziców dzieci pierwszokomunijnych. Dobrym rozwiązaniem jest organizowanie regularnych spotkań dla rodziców równolegle do spotkań przeznaczonych dla dzieci.

54. Szczególną troską należy otoczyć rodziców pozostających w związkach niesakramentalnych, ukazując im ważne miejsce we wspólnocie Kościoła i zachęcając ich do zaangażowania w jego życie.

55. Treściami formacji rodziców powinny być prawdy wiary, liturgia, zasady moralne i modlitwa, a także religijne wychowanie dzieci ze szczególnym uwzględnieniem zjawisk zachodzących we współczesnym świecie. Szczegółowe treści spotkań dla rodziców zawarte są w Programie nauczania religii.

56. Wskazane jest, aby spotkania z rodzicami odbywały się w formie warsztatów i celebracji sprzyjających zaangażowaniu uczestników.

VII. Proponowane tematy spotkań w parafii dla dzieci

z Programu nauczania religii

(Częstochowa 2018, s. 80-82)

Klasa I

Z Bogiem rozpoczynamy nowy rok szkolny i katechetyczny

Podczas chrztu staliśmy się dziećmi Bożymi

Boga nazywamy naszym Ojcem

Dziękujemy Bogu za rodziców

Dziękujemy Bogu za wiarę

Całą rodziną chcemy pogłębiać naszą wiarę

Uczymy się, czym jest dobro i jak unikać zła

Oddajemy cześć Bogu razem z Matką Jezusa (nabożeństwa majowe).

Klasa II

Z Bogiem rozpoczynamy nowy rok szkolny i katechetyczny

W tajemnicach różańca poznajemy życie Jezusa i Maryi (nabożeństwa różańcowe)

Uczymy się świętości od naszych patronów

Oczekujemy i przygotowujemy się na spotkanie z Jezusem (Adwent)

Dobremu Bogu powierzamy nasze radości i kłopoty

Przepraszamy Boga za popełnione zło i pragniemy zmieniać nasze życie

Spotykamy Chrystusa Zmartwychwstałego.

Oddajemy cześć Najświętszemu Sercu Pana Jezusa (nabożeństwo czerwcowe)

Klasa III

Rozpoczynamy przygotowanie do Pierwszej Spowiedzi i Komunii świętej

Razem z Maryją uczymy się modlitwy (poświęcenie różańców)

Święci wzorem do naśladowania

Odkrywamy symbole naszej wiary (poświęcenie krzyżyków, medalików)

Biblia i modlitewnik w życiu człowieka (poświęcenie książeczek do modlitwy)

Jezus światłem naszego życia

Krzyż znakiem miłości Boga do człowieka (nabożeństwo drogi krzyżowej)

Uczymy się przepraszać Boga i bliźnich (nabożeństwo pokutne)

Klasa IV

Dziękujemy Bogu za dar Eucharystii

Chcemy słuchać słowa Bożego – Mów Panie, bo sługa Twój słucha – spotkanie połączone z celebracją słowa Bożego oraz wręczeniem egzemplarza Pisma Świętego

Eucharystia spotkaniem z Jezusem, który umacnia swoim Słowem i Ciałem

Okres Adwentu w życiu wspólnoty Kościoła

Okres Narodzenia Pańskiego czasem wdzięczności i uwielbienia Boga

Wielki Post czasem naszego nawrócenia

Spotkanie z Jezusem przebaczającym

Zmartwychwstały Chrystus prowadzi nas do Boga Ojca i umacnia Duchem Świętym

Tematyka spotkań z rodzicami

Klasa I:

Czym jest nauka religii?

Rozmowa z dzieckiem na tematy religijne

Nauka modlitwy w rodzinie

Bliskość i obecność Boga wśród nas i w naszym życiu

Dziecko darem Boga

Rodzina pierwszą wspólnotą wiary

Pismo Święte – słowo Boga do człowieka

Świętowanie wiary we wspólnocie Kościoła

Klasa II:

Wydarzenia zbawcze w roku liturgicznym

Pielęgnowanie tradycji rodzinnych i religijnych w roku liturgicznym

Wiara źródłem ludzkiej życzliwości, pogody ducha, radości

Doświadczenie Bożego miłosierdzia w naszym życiu

Nawrócenie w życiu człowieka

Okazywanie miłości Bogu i ludziom

Zaangażowanie w życie wspólnoty Kościoła

Systematyczny, świadomy i czynny udział we Mszy świętej

Klasa III:

Narodzić się na nowo, aby odkryć piękno wiary

Przygotowanie dziecka do Pierwszej Spowiedzi i Komunii świętej w rodzinie

Rok liturgiczny w rodzinie

Sakramenty święte znakami Bożej łaski

Spotkanie z Bogiem w Liturgii Słowa i Liturgii Eucharystycznej

Bóg Ojciec Miłosierdzia – przygotowanie do sakramentu pokuty i pojednania

Pierwsza Komunia święta – świętem dziecka i świętem rodziny

Pielęgnowanie przyjaźni z Bogiem

Klasa IV

Postawa wdzięczności Bogu za dar życia i wiary

Jak pomóc dziecku pielęgnować przyjaźń z Jezusem?

Eucharystia sakramentem miłości

Świadomy i czynny udział we Mszy świętej

Modlitwa w życiu rodziców i dziecka

Jak ukazać dziecku wartość sakramentu pokuty i pojednania?

Uczestnictwo rodziny w wydarzeniach roku liturgicznego

Motywowanie dziecka do zaangażowania się w grupy parafialne

Wskazania niniejsze zostały opracowane przez Komisję Wychowania Katolickiego

i zatwierdzone przez Konferencję Episkopatu Polski na mocy uchwały 43/386/2020 z dnia 29 sierpnia 2020 r.

 

s. Bartosz Rajnowski
Kanclerz Kurii Metropolitalnej w Przemyślu